Już Proroków pismo spełnione,
Gdy widzimy słowo wcielone;
Symeon się weseli,
Gdy słyszy że Anieli
Bogu wyśpiewują,
Pokój oznajmują,
Serce całe radość przenika.

Już Ojcowie to uprosili
Swięci czego sobie życzyli;
Płacząc, jęcząc wzdychali,
Rosy z nieba wołali:
Spuśćcie nam obłoki,
Wydajcie nam w skoki,
Żebyśmy tu dłużej nie byli.

Słodki Jezu jak ci dziękować,
Gdyżeś zstąpił Ojców ratować:
Gdy Ojcowie już w niebie,
Przyjmij dzieci do siebie;
Przyjmij Ojców syny,
I Matek dzieciny,
Niechaj święci i nas ratują.

Wiwat, wiwat! Wielka ochota,
Gdy Bóg nieba otworzył wrota:
Nieskończone radości,
Gdy Bóg z swojej miłości,
Piekło zawojował,
I czarta przykował,
O szezęśliwa niebios roboto!

Wiwat, wiwat! Bądźmy weseli,
Gdy w tarasach owi anieli,
Których pycha zepchnęła,
Człowieka wywyższyła
Do Rajskiej wieczności,
Pokój na niskości,
Wiwat, wiwat! Bądźmy weseli!