Zesłałeś Syna nam jedynego,
Z ciebie przed wieki narodzonego:
Ten się dla naszej miłości,
Z świętej panieńskiej zacności
Począwszy, wynikł z czystych wnętrzności.

Z czego się niebo uradowało,
Co pierw ku płaczu jakby się miało:
A gdy został narodzony,
I na ten świat objawiony,
Najprzód pastuszkom był ogłoszony.

I my się cieszmy w te nasze wieki,
Póki nie zawrze śmierć nam powieki:
Niech ta radość z narodzenia,
I swoboda z odkupienia,
Otworzy bramy nam do zbawienia.

Więc chrześcijanie Bogu dziękujmy,
Rozkazów Boskich wiernie pilnujmy:
On nam da zapłatę stałą,
I na zawsze w niebie trwałą,
I nieskończoną i doskonałą.